- Het uur is aangebroken om te gaan
Ieder van ons volgt zijn eigen weg
Ik om te sterven, jullie om te leven
Wat beter is dat weet alleen God
Plato
- Een leven is lang wanneer het ten volle geleefd wordt:
Het wordt te volle geleefd, wanneer de geest trouw
Blijft aan het goede dat hij in zich heeft, en de
Macht over zichzelf niet afstaat.
Seneca, ep. 93,2
- “Per ardua ad astra”.
(= met de vleugels naar de sterren)
- Hoe ver gaat gij de vogelen te boven!
Lucas 12,24
- wat is zo bijzonder
aan dat ik
dat het niet
sterven mag
en toch verder leeft
in een ander
omdat het
niet sterven
kan
Bert Schierbeek
- ik
ik zal
ik zal je
ik zal je nooit
ik zal je nooit vergeten
ik zal je nooit meer
ik zal je nooit
ik zal je
ik zal nooit
zal ik je
meer
zei je:
jij
jij zult
jij zult wel
jij zult wel gewoon
zul jij wel
gewoon
verder
zul jij wel
leven
Bert Schierbeek
- Toen het avond was geworden
zei Jezus tegen zijn leerlingen:
“Laten wij in de boot gaan
en varen naar de overkant.
- Quam ci’to trans’it glo’ria mun’di!
Hoe snel gaat de wereldse heerlijkheid voorbij!
Thomas a Kempis
- Sub finem
En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon te zien,
te volgen – en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.
M. Vasalis
- Het lied zwijgt,
de melodie gaat door.
- Als het leven lijden wordt
komt de dood als een verlossing.
- Als ik doodga
hoop ik dat je erbij bent
dat ik je aankijk,dat je mij aankijkt
dat ik je hand voelen kan.
Dan zal ik rustig doodgaan
dan hoeft niemand verdrietig te zijn
dan ben ik gelukkig
Remco Campert
- En toen heeft het geschreven
Zonder haast en zonder schroom
Al wat ik in mijn leven
Nog ooit te schrijven droom
En telkens als ik even knikte
dat ik het wist
liet hij het water beven
En het was uitgewist ….
Martinus Nijhof
- Vele wateren kunnen de liefde niet blussen
En rivieren spoelen haar niet weg
Hooglied 8
- vivre sans aimer n’est pas propement vivre
leven zonder te beminnen kan geen leven genoemd worden
Molière
.
- De waterlelie
Ik heb de witte waterlelie lief,
Daar die zo blank is en zo stil haar kroon
Uitplooit in het licht.
Rijzend uit donker-koelen vijvergrond,
Heeft zij het licht gevonden en ontsloot
Toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak
En wenst niet meer ….
Frederik Van Eeden
- Mij spreekt de blomme tale,
Mij is het kruid beleefd,
Mij groet het alternale,
Dat God geschapen heeft!
Guido Gezelle
- Wat is het leven?
Het is een flits van vuurvliegje in de nacht.
Het is de adem van een buffel in de winter.
Het is de schaduw die over het gras rent.
En oplost in de zonsondergang.
Isapwo Musika Crowfoot
- Ik open ’t raam en laat het najaar binnen,
Het onuitsprekelijke, het van weleer
En van altijd. Als ik één ding begeer
Is het: dit tot het laatste te beminnen.
J.C. Bloem
- Het enige dat oud lijkt is dit ogenblik
Want het verleden – ik – is jonger, jong.
De toekomst die mij niet meer toekomt
Is wonderbaarlijk vers en licht
En straalt en dampt van jeugd.
Als in de zomerochtend vroeg de zee.
M. Vasalis
- De drievoudige dood
Eerst sterven we in het vlees. Onder de grond
Valt ons lichaam uiteen. ’t Moet in de
Aarde allengs zich tot de aarde weer ontbinden
Die zonder teken men niet wedervond.
Dan streven we in het hart van wie ons minden.
Lang leefden we daar nog, maar als een wond.
’t Geneest, en eindelijk is het weer gezond:
Ook in het hart zijn wij niet meer te vinden.
Ten slotte sterven wij in hun herdenken:
Het derde, laatste, koudste graf sluit dicht.
Soms, bij een afscheid, blijft nog even wenken
Een witte hand. Ver weg. Dan uit ’t gezicht.
Men ziet niet wat achter de wegbocht ligt –
Zo deinzen we uit hun blinde, lege denken.
Victor van Vriesland
- Zeg: “De engel des doods,
die boven u wordt aangeteld,
zal u terugroepen;
dan zal hij u tot uw Heer terugbrengen.”
Soera 32,11
- Zeg maar aan de vrienden
Dat mijn grootste ambitie geweest is,
Een goed mens te zijn…
Multatuli
- Op dat ogenblik
ging er onzichtbaar iets aan mij voorbij:
Luisterend met al mijn zinnen hoorde ik
Mijn vader fluisteren:
“het is goed met mij”
Ida Gerhardt
- U vraagt naar het uur waarop het zal intreden.
Zeg: “Kennis daarvan is bij mijn Heer:
Niemand dan Hij kan u op zijn tijd inlichten.
Het drukt zwaar in de hemel en op aarde.
Het zal slechts plotseling over u aanbreken.”
Soera 7,185
- De dagen, onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren,
En indien we sterk zijn, tachtig jaren;
Wat daarin onze trots was, is moeite en leed,
Want het gaat snel voorbij, en wij vliegen heen.
Psalm 90, 10.
- He was my North, my South,
my East and West,
my Working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thougt that love would last for ever:
I was wrong.
W.H. Auden
- Ja, alles gaat, verdwenen ….
Wat over is gebleven
Is lief maar onvoldoende
Om op te leven
J. Slauerhoff
- Doorgrond mij, o God en ken mijn hart,
toets mij en ken mijn gedachten:
zie, of bij mij een heiloze weg is,
en leid mij op de eeuwige weg.
Psalm 139, 23-24
- Alles heeft zijn uur,
alle dingen onder de
hemel hebben hun tijd.
Prediker 3,1.
- Maar nu is het tijd om heen te gaan,
voor mij om te sterven,
voor u om te leven.
Wie van ons beiden een beter lot tegemoet gaat,
weet niemand behalve de godheid zelf..
Plato, Apalogie van Socrates
- Simul justus et peccator
Maarten Luther
- Amarae morti ne tradas me,
Fac ut moriar digne, clare, dulce.
(lever mij niet over aan een bittere dood,
maak dat ik waardig, helder en zacht sterf.)
- The greatest service that you
can render to any man is to extend
the horizons of his life
Leon Maclaren
- Zij die haar best doet voor de eigen tijd
leeft voor alle tijden.
Fr. Schiller
- een tuin is er dan er staat
de groei van vroeger
groei die komen gaat
wandelen in een tuin
is dwalen in een ruim geheugen
alles heeft herkomst
verre plekken die herinnerd blijven
banden met vrienden
sommigen dood maar hier onsterfelijk
jaarringen
de tuin ben jij
D. Hillenius
- Dat één ogenblik kan doven
Waar een leven niet te lang voor is.
J.C. Bloem
- ’k Voele een traan in mijn ogen
ontzwellen
als ik denke: ’t is voorbij.
Guido Gezelle
- Voorbij,
voorbij,
o en voorgoed voorbij
J.C. Bloem
- plu’rima mor’tis ima’go
de dood in vele beelden
- De hoge vloed des zomers is vergieden;
Nog gister wiegden we in zijn diepen schoot,
Nu proeven wij, bij ‘t ’s morgens buitentreden,
Ets in de lucht van zaligheid en dood.
J.C. Bloem
- In paradisum decudant te Angeli
Mogen de engelen u in het paradijs begeleiden
- Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo’n pijn,
Maar het afgesneden zijn.
M. Vasalis
- De hemel zonder sterren
De hemel zonder maan.
- Het leven is wat gebeurt,
terwijl je andere plannen maakt.
John Lennon
- Dood. Heb geen angst. Talm niet
voor mijn deur. Kom binnen.
Lees mijn boeken. In negen van de tien
Kom je voor. Je bent geen onbekende.
Hou mij niet voor de gek met kwalen
waarvan miemand de namen durft te noemen.
Leg mij niet in een bed tussen kwijlende
Kinderen die van ouderdom niet weten wat ze
zeggen.
Klop mij geen geld uit de zak
voor nutteloze uren in chique klinieken.
Veeg je voeten en wees welkom.
Eddy van Vliet
- Ac’ta est fa’bula
Het spel is afgelopen
- ALLEEN
daar stond ik
zo alleen
in duinen
van een dansend bos
terwijl ik anders wilde
Boudewijn Büch
- Ad’huc coe’lum vol’vitur
De hemel draait nog, alles kan nog terechtkomen
Erasmus
- De eenvoudige dingen die ik zo lief had
verlangde ik om mij heen te hebben
Het was mijn paradijs en ik was bang
ze te verliezen
Ik wist dat dit stukje hemel
voor mijn verloren zou gaan
Vrij naar Jaroslav Seifert
- Wij hebben in deze wereld niets meegebracht en
kunnen er ook niets uit meenemen
Timóteüs
- Beladen tuin
Die draagt het zoet verzamen der vrienden,
in uw stilte is het goed
het kostbaar snoer te tellen van hun namen,
nu nadert wat hun liefde niet vermoedt.
Stem van Epicurus
Ida Gerhardt
- Finishing touch
de laatste toets
- Hic’ labor ex’tremus,
Longa’rum
Haec me’ta via’rum
Dit is het einde van mij moeten
- Want alles wat God ooit begon
dat rondt Hij af als een gedicht.
Kijk, in de donkere horizon
achter de bomen wordt het licht.
Jan Willem Schulte Nordholt
- hef hoog de wijn op deze dag
het leven zelf betaalt ‘t ‘gelach’
dan ga ik verder op mijn tocht
schenk mij nog maar wat edel vocht
want straks, wanneer mijn hart weer schreit
dan raak ik het in tranen kwijt
Toon Hermans
- Das Alte St”urt,
es “andert sich die Zeit
und neues Leben bi”uht aus den Ruinen
Het oude stort ineen,
De tijden veranderen,
Een nieuw leven ontbloeit
Uit de bouwvallen
Schiller
- La mort ne surprend pas le sage.
Il est toujours pre^et ^a partir
De wijze wordt niet verrast door de dood.
Hij is altijd er klaar voor om te gaan.
La Fontaine
- Dum spi’ro, spe’ro
zolang is ademhaal hoop ik,
zolang er leven is,
is er hoop
Gomarus
- Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijn.
Jesaja, 43,1
- La douleur est un sl`ecle et la mort un moment
De smart duurt een eeuwigheid, de dood een ogenblik
- All’s well that ends well
Eind goed, al goed
Shakespaere
- Alles in der Welt l”asst sich ertragen,
nur nicht eine Reihe von sch”onen Tagen.
Alles kan men in de wereld verdragen,
behalve een reeks voorspoedige dagen
Goethe
- Ho’mines sumus, non de’i.
Wij zijn slechts mensen, geen goden
Petronus
- Het duurt veel korter dan je denkt
ook als je denkt
het zal wel korter duren dan ik denk
dan duurt het toch
nog korter dan je denkt
Judith Herzberg
- Das Auge sieht den Himmel offen
De blik ziet de hemel geopend
Schiller
- Vanmorgen vloog ze nog
Zo onbelemmerd en gracieus
en zo verheven
zo’n sierlijk wezen
zij was geschapen om te zweven
niet om te sterven
Robert long (de Meeuw “Tsjechov”)
- Dis a’liter vi’sum
de goden hadden een andere mening
- Me’dia vi’ta in mor’te su’mus
Midden in het leven staan wij in de dood
11e eeuw
- Ik hef mijn ogen op naar de bergen:
vanwaar zal mijn hulp komen?
Mijn hulp is van de Here,
die hemel en aarde gemaakt heeft.
Psalm 121, 1-2
- momento mo’ri
gedenk te sterven
- memen’to semper fi’nis
gedenk steeds uw einde
Thomas ‘ Kempis
- Memen’to to vi’vere
Gedenk te leven
(variant daarop) Mento mori gibt’s genug …
Goethe
- Als een veertje op Gods adem.
Hildegard van Bingen
- Hab sonne im Herzen
ob’s Stürmt oder schneit
der Himmel voll Wolken
die Erde voll Streit
hab Sonne im Herzen,
dann komme was mag,
das leuchtet voll Licht dir
den dunkelsten tag
(onbekende dichter 1850)
- Eigenlijk geloof ik niets
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U
Maar soms, wanneer ik denk dat
Gij waarachtig leeft
dan denk ik dat Gij liefde zijt en eenzaam
en dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt
zoals ik U
Gerard Reve
- Wat hebben we voor ons land allemaal gedaan!
Sommigen van ons zijn gesneuveld;
Anderen hebben toespraken gehouden.
Orhan Veli Kanik
- Le’vis sit ti’bi ter’ra
Licht zij u de aarde
1e eeuw op grafzerken
nu in de vorm van
sit tibi terra levis
- Am Abend dufet alles,
was man gepflanzt hat,
am lieblichsten
s’ avonds geurt alles,
wat men geplant heeft,
het heerlijkst
Leisewitz
- Al’ta ala’tis pa’tent
Voor wie vleugels heeft
Staat de hoogte open
- A’ve pi’a a’nima!
Vaarwel, vrome ziel!
(groet aan de doden)
- Da die Gotter menschlicher,
Noch ware, Waren Menschen g”ottlicher
Schiller
- mors ja’nua vi’tae
de dood is de poort tot het leven
Barnard
- Ein unn”utz Leben ist ein fr”uher Tod.
Een nutteloos leven is een vroege dood.
Goethe
- exstin’ctus ama’bitur i’dem.
als hij eenmaal dood is, dan zal men van hem houden
- Much ado about nothing
Veel drukte om niets
Shakespeare
- Mul’tis il’le bonis’ fle’bilis oc’cidit, Nul’li flebilior’ quam tibi.
Hij is dood, wordt betreurd door veel mensen,
maar door niemand meer dan door mij.
- Waar je ook op aarde
ter wereld kwam, ergens
op deze planeet, eens
in onbekende jaren
moet er van je gehouden zijn
waren er mensen die je kenden
voor je zorgden, waarop
je kon bouwen en zij op jou
hebben ze je uitgezwaaid
met goede raad overladen
of vertrok je met stille trom
omdat er niemand meer was?
weet je, ik kan niet geloven
dat er nergens op deze globe
er iemand is die aan je denkt
zich je herinnert en je mist
dra zal de grond je bedekken
neemt de planeet je in haar op
zoals ze doet met wat ze gaf
En ze zal je gedenken.
Bart FM Droog
(naar aanleiding van een onbekende dode)
- Ne derelin’quas me, Do’mine.
Verlaat mij niet
Psalm 37, 22
- Noch sind die Tage der Rosen
Nog is het tijd dat de rozen bloeien
Malmann
- All that lives must die Passing through nature to eternity.
Alles wat leeft moet sterven, gaande door het natuurlijk bestaan tot de eeuwigheid
Shakespeare
- En hoor toe op de dag dat de Roeper vanaf een nabije plaats
tot het Jongste Gericht zal oproepen.
Op die dag horen zij (alle schepselen) de angstkreet met de waarheid:
Dat is de dag van de opstanding.
Soera 50,41 – 42
- Vrij en hoog als de open hemel
Is het leven dat de grenzeloze leidt
Paddajja Suta
- Als het morgen is,
bedenk dan dat gij misschien de avond niet bereiken zult
En als het avond geworden is,
durf u dan de dag van morgen niet te beloven.
Wees dus altijd bereid en leef zo,
dat de dood u nooit onvoorbereid vindt.
Thomas ‘a Kempis
- De dood maakt een ieder mens even groot,
Maar de tijd maakt de meesten weer klein.
Max Pam
- Aut vin’cere, aut mo’ri
Overwinnen of sterven
- Di’vae memo’riae
zaliger gedachtenis
- Di melio’ra
Mogen de goden iets beters schenken
- Wat is mijn nalatenschap?
De bloesems in de lente,
de koekoek op de heuvels,
de bladeren in de herfst.
Ryokan
- Non anno’rum canni’ties est laudan’da sed mo’rum
Niet de zilveren kleur der jaren is te prijzen, maar die van de waarden
Ambrosius
- ik kom alleen.
Ik sterf alleen.
Daartus sen ben ik dag en nacht alleen.
Sengai
- not dead, but gone before
niet dood maar voorgegaan
S. Rogers
- Wie leeft: een vreemdeling is hij steeds op reis,
En pas in de dood heeft hij de weg naar huis gevonden.
De hele wereld is slechts een herberg;
Eeuwen heeft alleen de stof verbonden.
Li Bai
- no tre nature est dans le mouvement: le respons entier est la mort
onze natuur ligt in beweging, volmaakte rust is dood
Pascal
- Dic cur hic
Gedenk uw bestemming
- Waarlijk, de zondaars zullen eeuwig
in de straf van de hel verblijven:
Ze zal voor hen niet verzacht worden
en zij zullen in haar door vertwijfeling worden gegrepen.
Niet wij deden hun onrecht,
maar zij zelf deden (zichzelf) onrecht.
En zij zullen roepen: “O M^alik, laat je Heer een einde aan ons maken!”
Hij zal zeggen: “Jullie moeten blijven.”
Soera 43, 74 – 77
- Wat is dan de mens, dat U acht op hem slaat,
Het mensenkind, dat U hem aanziet.
En toch gaf u hem haast goddelijke staat:
met waardigheid en met schoonheid hebt u
hem gekroond.
Psalm 8, 5-6
- En als ik dood ben, huil maar niet.
Ik ben niet echt dood moet je weten.
’t Is maar mijn lichaam dat ik achterliet.
Dood ben ik pas als jij mij bent vergeten.
Bram Vermeulen
- Fac’tum abiit’; monumen’ta manent’
De daad is voorbijgegaan; het teken ervan blijft
- Nur allein der Mensch’ / vermag das Unm”ogliche
Alleen de mens is tot het onmogelijke in staat
Goethe
- O Gott, das Leben ist doch schön!
O God, wat is het leven toch bijzonder mooi!
Schiller
- Om’nia va’nitas
Alles is ijdelheid
Prediker 1, 2
- Nee, ik ben niet ver,
juist aan de andere kant van de weg.
Zie je, alles is goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken
en er de tederheid terugvinden.
Dus, droog je tranen en ween niet
als je van me houdt.
Augustinus
- Gij liet mijn hart U toebehoren
en liet mij door de wereld gaan
met open ogen, open oren
0m al uw tekens te verstaan.
Zo was het aardse leven goed,
0mdat de hemel mij begroet.
Gezang 479,4
- Ha”nde lasst von allem Tun,
Stim vergiss du alles Denken,
Alle meine Sinne nun
Wollen sich in Schlummer senken.
Herman Hesse
- Ons leven
droom of realiteit?
Zonder te weten
wat realiteit is of droom,
ben ik en ben dan weer niet.
Ono-no Komachi
- Ter’ra e’ditus ter’rae red’deris
Uit de aarde voortgekomen,
gij zult aan de aarde teruggegeven worden
naar Genesis 3,19
- Nooit was ik zelve niet,
Noch gij, noch alle vorsten dezer aarde;
Noch zullen wij hierna ooit eindigen te zijn.
Bhagavad – Gita
- in duister wordt het geboren
in duisternis gaat het verloren
daartussen – even – een klein streepje licht
het schijnt nu eenmaal zo te horen
J.C. van Schagen
- Wie verstandig is, houdt van een kort leven;
Alleen de sukkel wil de eeuwigheid.
Wie bot van geest is, is rijk aan goud en schatten;
Een kerel die een helder hoofd heeft,
Bezit geen duit.
Han-shan
- O nacht die mij geleid hebt!
O nacht, mij liever dan ochtendgloren!
O nacht die hebt verenigd
Beminde met beminde,
beminde, opgegaan in de beminde!
Johannes van het Kruis
- Hoe vaak nog zal zich dit vernieuwen,
dat avond duistert, ochtend blauwt?
Ik heb al lang mijn leven
aan de grote leegte toevertrouwd.
Ik kwam tevoorschijn, heb het nooit gewild;
mooi was het huiswaarts te keren.
De wolken wit: zo gelijk aan de mens
die naar de wolken kijkt.
Su Shi
- vi’vitur par’vo be’ne
met weinig gelukkig zijn
- Ul’tima for’sam
Wellicht uw laatste moment
(opschrift op een uurwerk)
Rouwgedicht
Onlangs overleed een van mijn zwagers, een man die met zijn gezin al bijna vijftig jaar in Canada
woonde. Hij was een van die Nederlandse emigranten die daar met keihard werken een
succesvol bestaan hadden opgebouwd. Af en toe kwam hij naar Nederland, waar hij kon vaststellen
dat wij het hier ook goed hadden, zo goed dat zijn vertrek naar Canada misschien niet eens nodig was
geweest. Maar hij was te praktisch van natuur omdaar lang bij stil te staan.
We besloten een overlijdensadvertentie te plaatsen in de krant van de streek waar hij was opgegroeid.
Wist iemand misschien nog een passend gedicht voor die advertentie? Gemakkelijker gevraagd dan
gedaan. Ik zocht tevergeefs in de poëzie van Jan Gresshof, die naar Zuid-Afrika emigreerde. Toen
kwam ik bij Koos Schuur terecht, de Groninger dichter die in de jaren vijftig naar Australië
verhuisde. Bij hem vond ik deze schrijnende regels:
zijn nog de straten nat in holland als het regent?
vanavond rijdt weer de lange pullman
van heimwee richtingloos en stuurloos
over de rode vlakten door alle seinen
Mooi, maar had mijn zwager wel zoveel heimwee gehad? Dat wisten we niet zeker. Verworpen dus.
Ik kwam er niet uit en wendde me toen maar tot de dichters die lekker thuis waren gebleven.
Voorwaarde was wel dat het uitgekozen gedicht niet afgekloven mocht zijn in het nationale
rouwadvertentiewezen. Zo belande ik bij J.C. van Schagen, een weinig bekende dichter.
Bij hem vond
ik:
In duisternis wordt het geboren
In duisternis gaat het verloren
daartussen – even – een klein streepje licht
het schijnt nu eenmaal zo te horen
In heel zijn onthechtheid een pakkend gedichtje, maar wel erg droefgeestig. Dan toch maar Vasalis?
Maar niet weer over de pijn van het ‘afgesneden zijn’. Misschien iets uit haar postuum verschenen
bundel De oude kustlijn? Dat was nog niet zo ontdekt. Ja! Daar was het: Sub finem.
En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien,, te volgen – en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.
Voldaan liet ik het gedicht in de advertentie opnemen. De ontnuchtering kwam de daaropvolgende weken. Toen ik erop ging letten, merkte ik dat Sub finem al is uitgegroeid tot een nieuw klassiek rouwgedicht’ Je ziet het steeds vaker opduiken. Collega Bob Fromme van Het Parool
beschreef hoe hij iemand aan het einde van een seculiere rouwdienst hoorde voorlezen.
Bovendien bleek Sub finem in de ogen van de gelovige mensen een onprettige slotregel te
hebben. “Het is gedaan” , zeiden enkele familieleden, “hoezo? Voor ons is het helemaal niet
gedaan als je dood bent.” En onze dierbare overledene was immers ook een religieus mens
geweest?
Dat was waar. Maar rode zon, probeerde ik nog, is dat niet duidelijk een metafysisch symbool? Ik werd
meewarig aangehoord. Sindsdien geloof ik dat je maar beter zonder poëzie kunt worden begraven.
Frits Abrahams
(NRC Handelsblad, 24 januari 2003)
Hierboven staan 122 teksten die te maken hebben met de dood. We hadden ook kunnen kiezen voor
99 of 101 teksten, maar het er zijn uiteindelijk 122 geworden, want Jeanne Louise Calment, een
Franse vrouw, zij werd 122 jaar! (1875 – 1997). Zij is recordhoudster, en wanneer dit record gebroken
wordt, vullen we de teksten aan!
De belangrijkste reden dat we een aantal teksten bijeengesprokkeld hebben is: men heeft in de regel
naar aanleiding van een stervensgeval behoefte aan een tekst. Ook zijn er andere mogelijkheden, die
te vinden zijn in het boek de Vleugels van de Tijd.
In de Vleugels van de Tijd kunt u meer lezen over de dood (bladzijde 104 – 107) en met de
onderstaande teksten zijn verschillende werkvormen mogelijk: associatie (blz. 150), begrippenparen
maken (blz. 150), dagkaart maken (blz. 153), kringgesprek (blz. 159), meditatie (blz. 162), voorlezen
(blz. 173), vragen stellen (blz. 173), woordspelletjes (blz. 174) en tot slot kunt u deze teksten ook
gebruiken in uw persoonlijke situatie : zie Frits Abrahams.
Bij de keuze van de onderstaande teksten hebben we niet volgens bepaalde criteria gewerkt. De
teksten vonden we in kranten (en ons viel op, met Frits Abrahams, dat Sub Finem vaak wordt
gebruikt). Ook vonden we teksten in tijdschriften, en werden ze ons aangereikt.
Januari 2003 Gedichten en teksten over ouderdom, sterven en dood
© Stichting Echelon
We zouden het heel sportief vinden als u zorgvuldig met deze uitgave omgaat. Want deze uitgave blijft
eigendom van Stichting Echelon. Het is tot stand gekomen door medewerking van velen die zich
betrokken voelen tot de uitgangspunten en de werkwijze van de Stichting.
Deze uitgave is mogelijk dankzij de donaties van de gebruikers!
Vindt U het belangrijk dat er meerdere uitgaven komen, dan is een donatie van u van harte welkom.
U kunt bijvoorbeeld 10 Euro storten op gironummer 5785 969 ten name van Stichting Echelon te
Amsterdam onder vermelding van donatie modules website!
Hartelijk dank!
